 Wysłany: Nie 11:53, 19 Gru 2010 Temat postu: [YouTube] Wieszczby Adama Mickiewicza i nie tylko |
|
| Link do filmu z m.in. przepowiedniami A.Mickiewicza:
http://www.youtube.com/watch?v=ob309Ot7oRg Wieszczba dla Polski lub Prefekcja ks. Marka – utwór profetyczny, ujęty w formę przepowiedni o klęsce Polski i o jej zmartwychwstaniu dla ozdoby Europy. Adam Mickiewicz w wykładach głosił, że w tym utworze znajdują się idee wyznaczające Polsce posłannictwo europejskie. Zyskał szeroki rozgłos już w momencie publikacji. Profesor Stanisław Pigoń widział w nim "nasienie całej naszej poezji mesjanistycznej". Wielokrotnie odwoływali się do niego Adam Mickiewicz i Juliusz Słowacki. Ks. Marek Jandołowicz (1844 rok) 'Wieszczba dla Polski' Dotąd królestwo polskie niekwitnące, Dotąd nie będzie wstępno władające Ale jak tylko następny nastanie, Drgną strachem lutry, schizma i poganie. Pierwsi dwaj swojej hardości przypłacą, A drudzy prawo wraz z państwem utracą. Kościół na skale stanie się wspaniały, Dwugłowy w kolor przebierze się biały, Jednogłowy piersi czarnego osiędzie, Z którym złączony cuda czynić będzie. Natenczas wszelki pielgrzym swoje śluby Złoży przy grobie Bogu trybut luby. Niewolnik wolno wyjdzie bez okupu, Strzelec pozbędzie łakomego łupu, Róża naturę zimną w ciepłą zmieni, Kogut z chytrości jak wąż się wyleni. I tak nastaną złote znowu wieki; Wieść opowiada: czas już niedaleki, Ale ty Polsko, po czasu niewiele W smutnym się musisz zagrzewać popiele. Chytrzy sąsiedzi ciebie twoi zdradzą I z jednym wielkim mocarzem powadzą. Stąd straszliwych wojen powstaną turnieje, Niech krwie niewinnej obficie wyleje, Wiele odważnych marnie zginie braci, Wstyd poświęcony Bogu pana traci, Kapłan ofiarą przy ołtarzu leże, W toż to licho mnich z zakonnikiem sprzęże. Cna góra złotych otoczona kołem, Niech ufa Bogu, nisko bijąc czołem, Bowiem najbliższą będzie strasznej burzy, Dym ją z innymi narówno okurzy. Kościoły z ozdób obdarte zostaną, Dni prawie wszystkich płaczliwe się staną. Lecz się najwyższy twej krzywdy użali, Na nichże samych tę ruinę zwali. Więc czyń wielkiemu dzięki Bogu wcześnie, Bo on im przytrze wyniosłego rogu, A ty jak Feniks z popiołów powstaniesz Cnej Europy ozdobą się staniesz. |
|
